2e Strand-
Op 12 April werd in Castricum de 2e Strand-
60 kilometer gehouden. Een ultraloop die zoals de naam al aangeeft niet gemakkelijk
te lopen is. Gelopen wordt over het strand, via bos en duinpaden naar Egmond aan Zee
(13km.), vervolgens Bergen aan Zee (20km.) en dan naar de klimduin in Schoorl (30 km.)
waar het verste punt bereikt is. Via een andere route gaat het dan weer terug naar de
verzorgingsposten in Bergen en Egmond om dan naar de finish in Castricum te lopen.
Ondanks dat ik door een verkoudheid al de hele week geplaagd wordt, besluit ik toch om
vrijdags rustig voor te lopen en de route weer te verkennen. Samen met de voorzitter
van sv. De LAT Alex Wijsman ben ik dan ook vroeg op pad gegaan en konden wij
constateren dat de pijlers weer geweldig werk aan het verrichten waren, het is ook niet
niks om 60 kilometer van papieren en krijt pijlen te voorzien, zodat de wandelaars en
ultralopers zonder problemen de juiste weg vinden. Jammer is het als onverlaten deze
bepijling verwijderen en de voorlopers zaterdags nog bergen van werk moeten verzetten
zodat de wandelaar en loper niet aan een zoektocht moet beginnen. Marsleider van Castricum
Wim Bruggeman had alles goed onder controle en zonder de hulp en toestemming van
sv. De LAT was ik nooit instaat om zo’n geweldig mooie loop te organiseren. Mijn dank
gaat dan ook uit aan iedereen van sv.De LAT die eraan heeft bijgedragen dat zowel de
wandeltocht als de ultraloop weer een groot succes geworden is.
Om 7:30 druppelden de eerste Ultra’s in de Kantine van de startlocatie binnen, iedereen
werd voorzien van een startnummer, een route beschrijving (voor het noodgeval) en een
verplichte duinkaart. Iedereen kent mekaar wel zo’n beetje en dan is het geklets niet uit
de lucht. Ook waren er weer mijn Duitse vrienden uit Lübekke en omgeving als ook
Günter Meinhold die het hier nog eens wilden proberen en dan onder betere omstandig-
heden als vorig jaar toen het boven de 30 graden was.
Ook Joachim Barthelmann met zijn vrouw Brigitte waren aanwezig en Brigitte was meteen
bereid om mij in de verzorging te helpen.
Onze zuiderburen waren door Luc en Johan vertegenwoordigt zodat ik toch een leuk
internationaal veld om 8:45 uur kon wegsturen. Op het moment van de start begon het
te regenen en ik zag de bui al letterlijk hangen, gelukkig klaarde het snel op en het werd
een schitterende loopdag met wel zo af en toe veel wind…..heel veel wind.
Met 20 Ultralopers aan de start (2 hadden zich vrijdag afgemeld) was ik nog zeer tevreden.
al hoewel zo’n loop toch wat meer lopers mag krijgen, maar dit moet nog groeien er zijn
nog teveel ultra’s die alleen naar de tijd kijken in plaats van naar de natuur.
Na dat de lopers op pad waren heb ik alles klaar gemaakt en ben naar Egmond gereden
waar ik nog enkele pijlen moest aanbrengen aangezien ik met toestemming van de
voorzitter van de Lat voor mijn ultra’s een kleine parkoers verandering heb aangebracht.
Vervolgens hebben wij op enkele lopers gewacht bij de verzorgingspost en zijn toen naar
Bergen aan Zee gereden voor deze parkoers verandering te voltooien. Ik heb mijn ultra’s
n.l. op de terugweg van Bergen aan Zee (40Km.) tot Egmond aan Zee 5 kilometer over
het strand laten lopen om vervolgens weer op de controle post aan te komen en de route
verder te laten vervolgen.
Bij de klimduin in Schoorl is het halfweg (30) en hebben Brigitte en ik voor de ultra’s
een extra verzorgingspost neergezet, van deze werd dan ook dankbaar gebruik gemaakt.
Alle lopers liepen toen binnen het 1:30 uur en ik was dan ook erg verheugd dat het met
iedereen zo goed ging, zelfs loopster die maar 30 kilometer wilde lopen gingen lekker
door (hé Wilma), ook andere deelnemers die er eerst een zwaar hoofd in hadden vervolgden
rustig hun weg. Wat ook op viel is dat er zich snel groepjes of duo’s gevormd hadden en
die ook de hele route samen hebben afgelegd. Allemaal hebben ze keurig op tijd de finish
in Castricum gehaald en iedereen had ook wel het een en ander daarna nog te vertellen en
zo werd het na afloop best gezellig. Iedere loper werd na afloop nog voorzien van
een medaille en oorkonde en de voor deze loop door Bauhaus gesponserde speciale hamer.
die mijn lopers vandaag gelukkig niet figuurlijk zijn tegen gekomen.
Alle ultra’s bedankt voor het komen, ik hoop dat jullie het naar de zin hebben gehad en
sv. De LAT nog eens bedankt dat ik het bij jullie mocht organiseren.
-
From: Hans Würl
To: funrunner2@home.nl
Cc: b.s@sdirekt-
Sent: Sunday, April 13, 2008 3:34 PM
Subject: Castricum 2008. Der Hammer
Hallo Willem,
Castricum , das war gestern ein echter Hammer.
Ich bin immer noch so begeistert Das ich gar nicht so recht weiß, wo ich anfangen kann.
Als Birte und Lars mir von ihrem Lauf in Castricum im letzen Jahr mit überschwänglicher Begeisterung erzählt haben, konnte ich diese
Begeisterung noch nicht so recht nachvollzeihen.
Ich habe mir gedacht, da kannst du ja mal mitlaufen, ein bisschen durch Sand laufen und so, das wird schon ganz OK sein.
Aber da habe ich mich gründlich getäuscht.
Der Lauf gestern war der absolute HAMMER. Und Ich meine damit nicht nur den, den Du uns mit der Urkunde überreicht hast.
Ich wusste nicht, dass die Niederlande so bergig sind. Schon nach den Ersten Kilometern im Sand war ich davon völlig begeistert.
Und diese Begeisterung hat sich bis zum Schluss noch gesteigert.
Das Wetter war toll. Ein kurzer Regenschauer am Start und dann etwas Wind, etwas mehr Wind, noch mehr Wind, kein Wind, stürmischer Wind,
Sonne, Sand, noch mehr Sand, ja und sehr viel Spaß beim Laufen.
Ich konnte es kaum erwarten zu sehen was sich hinter der nächsten Kurve oder Düne verbirgt und wie es im nächsten Waldstück weiter geht.
Besonders spannend war auch die Suche nach der nächsten Wegmarkierung. Die kleinen weißen Papierstreifen die manchmal lustig im Wind
flatterten oder einfach mit Klebeband an irgend einen Zweig, Ast, oder an sonst etwas befestigt waren. Das müssen ja hunderte gewesen sein!
Sehr hilfreich waren auch die kleinen weißen Kreidepfeile, die immer genau da aufgemalt waren wo ich Sie gebraucht habe, sehr schön.
Am Strand da gab es diese faszinierende Weite und sehr viel Gegenwind, hier war die Wegmarkierung Leuchtturm nicht zu übersehen.
Der CASTICUMLOOP war einer der spektakulärsten Läufe die ich in den letzten Jahren gemacht habe. (und ich habe einige Läufe gemacht).
Nicht nur der Wind und der Sand, sonder auch die überaus abwechslungsreiche Landschaft sucht seines Gleichen.
Wenn ich sonst an einem Ultralauf teilgenommen habe, habe ich an Ende meistens immer gedacht “Gott sei Dank da ist das Ziel“,
Aber als ich gestern, mit einen Hand voll Sand in den Schuhen, in die Sporthalle eingelaufen bin war mein erster Gedanke “Schade,
ja schade das der Lauf schon zu Ende ist“.
Als Lars, Birte und ich dann m Abend nach Hause gefahren sind, haben wir uns noch sehr lange, bis weit hinter Osnabrück, über die tollen
Eindrücke unterhalten die wir bei diesem Lauf erlebt haben.
Vielen Dank für diesen tollen Ultraloop
Mein Dank geht auch an Deine Helfer die sich mit so viel Begeisterung um uns gekümmert haben.
Wenn dieses Ereignis auch im nächsten Jahr wider stattfindet, werde ich versuchen wieder mit dabei zu sein.
Und dann möchte ich auch versuchen zusammen mit Birte und Lars Limburg ins Auge zu fassen, soll ja auch ganz toll
sein!
Willem mach unbedingt weiter so, es wäre schade, wenn dieser einzigartige Lauf im Sande verlaufen würde.
Viele Grüße, mit immer noch Sand in den Laufschuhen,
Hans Würl
2e Strand-
Op 12 April werd in Castricum de 2e Strand-
60 kilometer gehouden. Een ultraloop die zoals de naam al aangeeft niet gemakkelijk
te lopen is. Gelopen wordt over het strand, via bos en duinpaden naar Egmond aan Zee
(13km.), vervolgens Bergen aan Zee (20km.) en dan naar de klimduin in Schoorl (30 km.)
waar het verste punt bereikt is. Via een andere route gaat het dan weer terug naar de
verzorgingsposten in Bergen en Egmond om dan naar de finish in Castricum te lopen.
Ondanks dat ik door een verkoudheid al de hele week geplaagd wordt, besluit ik toch om
vrijdags rustig voor te lopen en de route weer te verkennen. Samen met de voorzitter
van sv. De LAT Alex Wijsman ben ik dan ook vroeg op pad gegaan en konden wij
constateren dat de pijlers weer geweldig werk aan het verrichten waren, het is ook niet
niks om 60 kilometer van papieren en krijt pijlen te voorzien, zodat de wandelaars en
ultralopers zonder problemen de juiste weg vinden. Jammer is het als onverlaten deze
bepijling verwijderen en de voorlopers zaterdags nog bergen van werk moeten verzetten
zodat de wandelaar en loper niet aan een zoektocht moet beginnen. Marsleider van Castricum
Wim Bruggeman had alles goed onder controle en zonder de hulp en toestemming van
sv. De LAT was ik nooit instaat om zo’n geweldig mooie loop te organiseren. Mijn dank
gaat dan ook uit aan iedereen van sv.De LAT die eraan heeft bijgedragen dat zowel de
wandeltocht als de ultraloop weer een groot succes geworden is.
Om 7:30 druppelden de eerste Ultra’s in de Kantine van de startlocatie binnen, iedereen
werd voorzien van een startnummer, een route beschrijving (voor het noodgeval) en een
verplichte duinkaart. Iedereen kent mekaar wel zo’n beetje en dan is het geklets niet uit
de lucht. Ook waren er weer mijn Duitse vrienden uit Lübekke en omgeving als ook
Günter Meinhold die het hier nog eens wilden proberen en dan onder betere omstandig-
heden als vorig jaar toen het boven de 30 graden was.
Ook Joachim Barthelmann met zijn vrouw Brigitte waren aanwezig en Brigitte was meteen
bereid om mij in de verzorging te helpen.
Onze zuiderburen waren door Luc en Johan vertegenwoordigt zodat ik toch een leuk
internationaal veld om 8:45 uur kon wegsturen. Op het moment van de start begon het
te regenen en ik zag de bui al letterlijk hangen, gelukkig klaarde het snel op en het werd
een schitterende loopdag met wel zo af en toe veel wind…..heel veel wind.
Met 20 Ultralopers aan de start (2 hadden zich vrijdag afgemeld) was ik nog zeer tevreden.
al hoewel zo’n loop toch wat meer lopers mag krijgen, maar dit moet nog groeien er zijn
nog teveel ultra’s die alleen naar de tijd kijken in plaats van naar de natuur.
Na dat de lopers op pad waren heb ik alles klaar gemaakt en ben naar Egmond gereden
waar ik nog enkele pijlen moest aanbrengen aangezien ik met toestemming van de
voorzitter van de Lat voor mijn ultra’s een kleine parkoers verandering heb aangebracht.
Vervolgens hebben wij op enkele lopers gewacht bij de verzorgingspost en zijn toen naar
Bergen aan Zee gereden voor deze parkoers verandering te voltooien. Ik heb mijn ultra’s
n.l. op de terugweg van Bergen aan Zee (40Km.) tot Egmond aan Zee 5 kilometer over
het strand laten lopen om vervolgens weer op de controle post aan te komen en de route
verder te laten vervolgen.
Bij de klimduin in Schoorl is het halfweg (30) en hebben Brigitte en ik voor de ultra’s
een extra verzorgingspost neergezet, van deze werd dan ook dankbaar gebruik gemaakt.
Alle lopers liepen toen binnen het 1:30 uur en ik was dan ook erg verheugd dat het met
iedereen zo goed ging, zelfs loopster die maar 30 kilometer wilde lopen gingen lekker
door (hé Wilma), ook andere deelnemers die er eerst een zwaar hoofd in hadden vervolgden
rustig hun weg. Wat ook op viel is dat er zich snel groepjes of duo’s gevormd hadden en
die ook de hele route samen hebben afgelegd. Allemaal hebben ze keurig op tijd de finish
in Castricum gehaald en iedereen had ook wel het een en ander daarna nog te vertellen en
zo werd het na afloop best gezellig. Iedere loper werd na afloop nog voorzien van
een medaille en oorkonde en de voor deze loop door Bauhaus gesponserde speciale hamer.
die mijn lopers vandaag gelukkig niet figuurlijk zijn tegen gekomen.
Alle ultra’s bedankt voor het komen, ik hoop dat jullie het naar de zin hebben gehad en
sv. De LAT nog eens bedankt dat ik het bij jullie mocht organiseren.
Subject: RE: Castricum
Hallo Willem,
Na het debacle van Rotterdam vorig jaar (heb toen notabene Castricum
hiervoor laten schieten....) heb ik nu wel de goede keuze gemaakt : Noord Hollands
Mooiste -
Het was een prachtige tocht door/over
de duinen, bos en strand. Zelden heb ik zover omgelopen, hemelsbreed was het misschien
5 kilometer van Bergen naar Schoorl, maar al zigzaggend over de prachtigste bospaadjes,
heidevelden, klimduinen, paardenpaden etc. werd het toch 10 km. Ik liep achter de
wandelaars cafe de Viersprong binnen voor een colaatje en om mijn waterfles bij te
vullen. Uitgerust wilde ik Schoorl's klimduin bestormen toen ik Willem zag (aan een
triple...) op een terrasje -
Van
Bergen naar Egmond pal tegen wind op het strand en toen laverend tussen de toeristen
door in Egmond's winkelstraat. Daarna rustig aan weer door de duinen, over alle uitzichtpunten
die er waren en door de bossen van Bakkum weer terug. Een paar kilometer voor de
finish haalde Wilma mij nog in en ondanks haar aanmoedigingen had ik geen puf meer
om haar bij te houden ... helaas ! Als aandenken kregen we een mooie flesopener van
Bauhaus in de vorm van een hamer.
Tot volgende week bij Limburgs mooiste...
Willem
en verzorgster (en LAT)
bedankt!
Jos Broersen
De langste weg is die waarop men struikelt. Zo luidt een oude Oosterse wijsheid. Dat heb ik niet van mijzelf maar dat las ik vanavond op het etiket van een pot Atjar. Deze spreuk is zeker van toepassing op mijn ervaring met Castricum, de landschapsloop van afgelopen zaterdag.
Nadat 's ochtends de wekker was afgegaan zocht ik op de tast mijn bril.
Ik kon nog niet weten dat een groot deel van de dag en de daarop volgende dagen zouden worden beïnvloed door dit voor mij belangrijke voorwerp.
Het begon al op weg naar Castricum, waar ik de 1e loop van Willem Mutze's 4 jaar-
Daarnaast heb ik ook mijn loopbril, er van uitgaand dat je onder het
lopen niet hoeft te lezen. En met een loopbril is het moeilijk een
routeplanner te lezen dus reed ik prompt verkeerd.
Als dat maar geen voorbode was voor de rest van de dag. De ultraloop is
namelijk gekoppeld aan een wandelevenement met bijbehorende bewegwijzering en routebeschrijving. Na aankomst trof ik naast de immer vrolijk gemutste Mutze een stuk of 20 medelopers aan waaronder Theo, Regina en Gijs. Vlak voor de start werd de routebeschrijving uitgedeeld. Helaas voor mij in een pietepeuterig lettertype zodat ik op het laatste moment mijn loopbril wisselde voor mijn kijk/leesbril.
Pal voor de start werden we nog even getrakteerd op een regenbuitje maar de rest van de dag bleef het prima loopweer. Net zoals in 2007 liep de route van Castricum via Egmond en Bergen naar Schoorl (en terug) en was het parcours zeer afwisselend: bosweggetjes, door de duinen, een stukje strand en zeer beperkt door woonkernen. Deze loop is echt een aanrader voor wie van een mooie landschapsloop houdt. Enig verschil met 2007 was dat Willem op de terugweg een stukje strand van 5 km had ingebakken, speciaal voor de ultralopers.
Vlak na de start liepen we met een redelijk groepje al pratend richting
Egmond. Het tempo lag rond de 10km/u, het is tenslotte geen wedstrijd,
en dat was precies het tempo wat ik van te voren in mijn hoofd had
gezet. Zo vlak mogelijk lopen en zeker niet sneller. Op enig moment liepen
twee man waaronder Johan een beetje van mij weg en ik hield in om bij de rest te blijven. Althans dat dacht ik maar toen ik mij omdraaide was er niemand meer te zien. Waar die gebleven waren? Zo vlak mogelijk doorgelopen en natuurlijk in het drassige stuk halverwege Bergen weer een paar drijfnatte voeten gehaald maar we bereikten toch vrijwel gezamenlijk met drie man de stop in Schoorl. Helaas waren we vlak ervoor een zijweg ingestuurd die een stukje afsneed dus toen maar een strafrondje gelopen om dat te compenseren. Als altijd stond Willem daar weer met een overdaad aan eten drinken en gingen we uiteraard nog even bij het klimduin op de
foto. Op de terugweg naar Bergen verloor ik de andere mannen uit het oog,
één liep voor mij, een ander achter mij. Pas in Bergen kreeg ik de 1e
man in het vizier en draaiden we gezamenlijk het weggetje naar het strand
op. We moesten 5 km strand afleggen tot de vuurtoren van Egmond.
Vandaar zou er weer gepijld zijn. Op het strand echter bleek mijn medeloper
ineens verdwenen. Zeker weer die verkeerde bril, want ik zag hem niet.
Er stond een straf tegenwindje waarbij ik nog even dacht aan de mannen
die bij de JKM 160km moeten afleggen. Ik hoop dat zij dit windje mee
hebben want dan komen de meeste wel op tijd binnen (succes mannen en
vrouwen, volgend weekend!)
Bij de vuurtoren heb ik never een pijl gezien. Volgens Bram en de anderen stond hij er wel, dus zal het wel weer aan mijn bril gelegen hebben.
Als je pal naar beneden kijkt zit je in het leesgedeelte dus zie je niet scherp wat er voor je voeten gebeurd. Na een sightseeing tour langs de Egmonder Zeeweg (stond niet op de routebeschrijving,. deze kon ik nu goed lezen) door stom toeval de verzorgingspost gevonden. Daar weer de route opgepakt maar na 200 meter kwak: languit voorover over een boomwortel. Schade: ego, pijnlijke ribben en twee geschrokken wandelaars die op mijn geschreeuw afkwamen en een ambulance wilden bellen. Gewoon die wortel niet gezien, kwam door die bril natuurlijk. Er viel verder te lopen, maar 5 km verder: kwak, languit, boomwortel. Nu met de andere voet. Schade: ego en rechterschouder. Weer die bril.
Kon nog steeds lopen, dus hup naar de finish. Daar vond ik Willem alweer die als een haas een Certificaat ging aanmaken met daarop o.a. de foto die hij op het klimduin van mij had genomen. Rustig douchen en even later kwamen ook Bram, Erwin en Luc binnen. Nog even nagepraat, Erwin zie ik zaterdag alweer in Limburg en Luc, succes vrijdag. Ik hoop dat volgend jaar nog meer mensen deze loop in hun planning opnemen want dat verdient hij zeker.
A.s. zaterdag de 2e editie van Limburgs' zwaarste. Helaas kom ik aan de start met twee gekneusde ribben maar ik kan gewoon niet wegblijven (Vandaag kon ik nog niet lopen of lachen, zaterdag hopelijk wel).
Willem gaf mij maar liefst zeven redenen om naar het Zuiden af te zakken.
Ik hoop velen met mij want het schitterende parcours is echt de moeite waard. Ik kan mij herinneren dat, naast de vlaaien die werden uitgedeeld, ik daar vorig jaar ook goed op mijn plaat ging. Inderdaad ja, over een boomwortel. En dat met loopbril. Willem, kun je misschien voor mij een routebeschrijving in elkaar zetten met GROTE letters, zodat ik geen leesbril meer op hoef te zetten?
Ferry van der Ent
P.S. voor de statistici: mijn GPS gaf 59,12km aan, de route was door het ingelaste strandstuk korter uitgevallen.