Hoi Wilem en Annemarie,
Bedankt voor het leuke rondje vandaag. Het ging weer goed.
Een goede zomer en tot ziens,
Mo
Dank weer voor alle inspanningen.
Bram
Ondanks de enorme hitte heb ik van deze tocht en zeker niet te vergeten de puike verzorging
onderweg met name de 2x stop bij jullie. Heel erg bedankt.
Verrast was ik bij het zien van de oorkonde. Blijkbaar werkte de GPS van Gijs niet naar behoren
want deze gaf aan 45,5 km in 8 uur en 6 minuten. Ik hecht veel waarde aan jullie waarneming en
zal derhalve de uitslag conform de oorkonde aan de publiciteit onthullen (de Soester courant) en
Ben Mol.
Wij zien elkaar zeker de 1ste dag in Boxmeer en zal per dag aangeven of ik de volgende dag
wederom zal starten want oh wat heb ik na afloop en gisteren pijn in de rechterheup gehad.
Ik heb het gevoel dat het vandaag wel weer beter gaat.
Ik heb erg genoten van de deelnemers waarvan ik een aantal niet eerder had ontmoet met name
of Linda Voets en Emely Schultz -
Lieve groet aan jullie beide en ik zie uit naar de uitslagen.
Hans
WARM! tijdens 60 km Rondje A'dam........
Het was niet helemaal een rondje, maar wel 60 km....vanwege de hitte was het rondje
wat aange-
past, zodat we dan meerdere drankposten hadden. Die waren heerlijk! Hoe lekker is water en cola
als je in 33C of veel meer rent? Heeeeeeeel erg lekker! En een feest als je weer een drankpost
ziet! Ook Arjan Hoekman was gezellig weer van de partij om te supporten en water aan te geven.
Samen met Edward weer A'dam van alle kanten gezien, heerlijk gerend, gezweet, gekletst,
genoten, bruin geworden, afgezien en enorm genoten van elk zuchtje wind. Knap ook weer van
alle wandelaars! De lus van 10 km in ‘t Twiske was het meest heftige stuk vond ik. Wind in de rug,
zon pal op t hoofd en een hele lange rechte weg......maar.......gelukt! 60 km in 06:06:46 met
inclusief wachten op treinen, veerpontje, openbruggen..... tja blijft A'dam.......T was weer heerlijk!
Linda Voets
Ondanks de hitte was rondje Amsterdam een succes. Nu nog sightseeing en vanavond weer thuis
Klaus Krolzig
Traded the beach for an ultra race today #rondjeamsterdam! 2e vrouw/4e overal .
Ik heb lekker en het langste afstand tot nu toe gelopen (62.3km) maar niet zonder het top verzorging van Tobias!
Bedankt! 6uur op een stads fiets is ook niks hoor!!
Ik had niet zo ver en lekker gelopen met dit extreem warmte zonder jou steun! Heel blij mee!! Op naar de volgende!
Emily Schulz
Yeh, gelukt de 60km rondje Amsterdam in 5:43 uur!!! En ja en weer een vette PR!!! en zelfs 1e
geworden op de 60km!!!!!, wie had dat gedacht met die onwijze hitte van deze dag. .Belangrijkste
voor mij is dat het na het mislukte uitstap ultra weekend van vorige week dit natuurlijk super voelt.
Die 1e plaats en tijd is mooi, maar laten we niet vergeten dat het Willemse fun lopen zijn...dus is
het allemaal relatief natuurlijk. Ik nu in de tuin veel fruit eten en veel drinken na deze zeer hete
plus 30 graden dag.. en later een verslagje en fotos.
Groet van een opgeluchte en blije Rinus...
Verslagje 60km rondje Amsterdam!.
Kernpunten van de loop!, warm, heet, water, en bij
windstil plekken voelde je gewoon die warmte
door je lichaam en hoofd!!. Kippenvel momenten zullen we maar zeggen, hahaha..
Rondje Amsterdam werd al wegens de warmte geen rondje om Amsterdam maar met een paar
extra lussen in het recreatie gebied het Twiske bij Landsmeer gedeeltelijk gehouden. Dit om
lopers de kans te geven om de ultra in te korten als dat nodig is...Dit natuurlijk voor de veiligheid
voor de lopers..
Dan de start en die is volgens zeggen de oude route en best wel leuk ervaar ik dit...Tempo is
behoorlijk en klets wat, maar krijg het al snel te warm, pffff. Gelukkig 1,5 liter water op mijn rug en
Arjan heeft mijn krentenbollen en gels mee en super natuurlijk.
Bij het IJ is de oversteek met de pont en de kopgroep lopers waar ik ook bij zit hebben mazzel en
we komen redelijk snel naar de overkant..Dan richting Twiske en ik loop al een tijdje met
Emily Shultz en Tobias Lundgren de fietser is haar verzorgster...Gelukkig blijven Linda Voets en
Edward even staan om de juiste route aan te wijzen richting de verzorging van Willem!...Dan het
eerste 10km lus en dat gaat een hel worden want het is windje in de rug, volle zon en vele
momenten windstil en dan krijg je bijna geen adem en voel je pas echt de warmte...Pfff ik zucht en
steun en Linda en Eward lopen voor ons en gelukkig hebben we steun aan Emily en het water van
Tobias, thanks want ik ging kapot op momenten...
Na de 10km de 2 lussen van 5km en dat gaat met de schaduw aldaar en verkoelende windje veel
Beter…Daarna even weer de rugzak vol vullen, extra eten en gels mee, veel water over hoofd en
lichaam en dan de laatste 20km terug naar Diemen...
Ik haal wandelaars in en leuk en ze doen het goed....
Bij Landsmeer en ik heb het echt warm is het een lange weg naar het pontje en er komt geen eind
aan en veel wind stille plekken en waar is die schaduw?..
Daar zie ik het pontje richting mijn klant opkomen, ik wandel rustig er heen want de pont is er nog
niet, neem extra gels, eten en dan hup oversteek..Daar de kraanwater gebruikt voor afkoeling en
een mooie tip van de veerpont man...Had het echt heet..Ook Arjan staat klaar en super..
We gaan richting Zunderdorp, veel lange polder wegen en ga versnellen want ik wil eigenlijk wel stoppen nu!!
Gelukkig extra verzorgingsposten, gebruik veel sponsen en sinaasappels..
En ja, het tempo blijft vlot en ook al is het een fun loop en in mijn hoofd zit duidelijk de niet zo
geslaagde uitstap 6 uur van vorige week en een keer op de 1e plaats lopen gebeurt ook nooit zo
lang ik ren..laat staan een 2e of 3e hahaha...Vandaar dat ik extra motivatie had om gewoon door
te stampen!!.
En dan via Schellingwouderbrug verder richting Diemen….Diemen is in zicht en even aanzetten
en dan eindelijk de finish waar Arjan mij opwacht en dan na 5:43 uur de finish!.
Binnen ben ik best moe en verhit en rust wat uit en neem een douche en praten nog gezellig na
met de andere lopers/sters en dan behoorlijk blij met vriend Fazer weer naar huis...
En dan, fruit, drinken en ik zeg koude IJS!!!!!!, jammie...
Kort en bondig:
Ik ging als een speer en eigenlijk is dat met een fun run zoals dit loopje van Willem niet echt
nodig...Maar dit keer zat echt het 2 keer uitstappen van vorig weekend mij dwars en wilde hoe dan
ook niet uitstappen..Verder liep het ondanks de hitte best goed en heb echt veel geluk en steun
gehad van Tobias en Emily dat ze op dat super moeilijk 10km rondje bij mij in de buurt waren, zo
sleepten wij elkaar er door heen...En als dan blijkt dat je ook als 1e loopt...Ja , dan wil je zeker er
voor gaan want echt, ik loop meestal ergens achter aan of in de midden groep en ook al gaat het
nergens over.....toch wil je dan 1 keer nummer 1 zijn, hahaha..Er was dus Focus, kon goed tegen
de hitte, had alles mee en niet verkeerd gelopen...En ja, ik liep gewoon snel dit keer..
Willem en Annemarie bedankt voor de goede en mooie loop en organisatie en jammer dat het
voor de laatste keer is. Nu lekker RUST!!!.
Groetjes Rinus running
Hoi Willem
Nog bedankt voor gisteren, ‘rondje’ amsterdam.
Volgens mij toch alles prima verlopen; en goed dat er een keuze was voor de te lopen afstand.
Prima verzorgd onderweg en me ook prima vermaakt.
ik hoor graag weer van je.
Ruud Verhoef
Afmaken…………………..
Geen schaduw. Geen zuchtje wind. Tot nu toe is het me niet tegengevallen hoe het gaat, als je
de nog niet herstelde benen en de warmte in aanmerking neemt, maar tijdens het rondje door het
Twiske begin ik me steeds belabberder te voelen. Het zijn niet mijn benen, het is niet m'n maag, ik
drink genoeg, ik eet genoeg, ik draag een petje, maar het is gewoon te warm, er gaat iets niet
goed. Ik ga het volhouden tot de post op 21 kilometer, waar Willem en Annemarie met de camper
staan, maar ik denk dat ik daar ga stoppen. Daarna nog ruim 20 kilometer, ik moet er niet aan
denken. Nog nooit ben ik uitgestapt tijdens een georganiseerde loop (een wedstrijd wil ik het niet
noemen, zeker vandaag niet – althans niet voor mij), misschien moet dat vandaag dan maar eens
gebeuren.
Ik hou vol tot de post. Ron, die we al een stukje voor ons zagen wandelen, zegt dat hij het tweede
rondje door het Twiske, en daarmee de marathonafstand, laat voor wat het is, en verder gaat
wandelen voor de 40 kilometer. Ik zeg dat ik wel wil stoppen, maar daar wil Willem niks van weten.
‘Weet je wat je doet? Je loopt rustig dit rondje nog een keer, dan ben je hier na ruim 4 kilometer
weer terug, neem je weer even rust, en dan kun je daarna desnoods wandelend terug naar
Diemen. Dan heb je er toch weer een gelopen’. Of iets van die strekking. Al denk ik over die
marathonafstand: who cares?, het is wél waar ik aan begonnen ben vandaag, en iets niet afmaken
waar je aan begonnen bent, leidt vaker wel dan niet tot een gevoel van ontevredenheid.
We nemen onze tijd bij de post. Ik drink twee bekertjes bouillon, drie bekertjes cola, eet een
bekertje vanilleyoghurt, komkommer, stukjes nectarine, en doop mijn pet in het water. Willem
heeft me overtuigd, en samen met Cinta en Ruud begin ik aan het tweede rondje. Het eerste stuk
lopen we nog op de wind, daarna is het weer bloedheet. Maar de rust, en vooral de bouillon, denk
ik, heeft me goed gedaan, en ik voel me in dit tweede rondje een stuk minder slecht dan tijdens
het eerste. Dus ik ga door, ook na de tweede verzorging bij de camper.
We wandelen een stuk. In Landsmeer wil ik wel weer dribbelen, en de andere twee dribbelen mee.
Na een paar kilometer geeft Cinta aan dat ze misselijk wordt, maar ik hoop dat we kunnen blijven
rennen tot de pont, die niet lang meer op zich kan laten wachten. Dat lukt, en ik voel me vrij
aardig, tot we stilstaan. Ik weet niet waar ik het zoeken moet. Eerst maar op m'n buik op de kade,
om m'n petje opnieuw nat te maken – en vervolgens ook de petjes van Cinta en Ruud. Een clubje
zijn we inmiddels, nu we al zo'n beetje vanaf de start samen lopen. Op de pont móet ik even
zitten, anders gaat er iets niet goed. Zo lijkt het tenminste.
Aan de overkant van het Noordhollands Kanaal wandelen we weer. Kilometerslang deze keer,
tot de volgende verzorgingspost, in Zunderdorp. Daar staan we rustig onze tijd te nemen, tot we
worden opgeschrikt door de komst van Rinus, die voor de winst op de 60 kilometer gaat, en op dit
punt, 34 kilometer, al 15 kilometer méér heeft gelopen dan wij. Oef! Sterk werk. Cinta geeft aan
dat ze wil blijven wandelen. Ruud en ik willen eigenlijk wel weer dat dribbelpasje inzetten.
Dilemma. Zijn we een clubje of niet? Ik vind wandelen op zich niet erg, maar weet dat ik het
onbevredigend vind als ik blijf wandelen terwijl het eigenlijk niet nodig is. Als je kunt hardlopen,
moet je hardlopen. Dat moet niet, het is geen dogma, maar voor mezelf werkt het wel zo. We
vormen een clubje van individuen die elkaar vrij laten. Ruud en ik beginnen voorzichtig weer met
iets dat op een hardlooppas lijkt, Cinta wandelt verder naar de finish.
Op sommige stukken staat er een lekker fris windje, op de Schellingwouderbrug waait m'n pet
zelfs bijna van m'n hoofd, op andere stukken lijkt het alsof je levend wordt gekookt. Stilstaand
voor een stoplicht denk ik dat ik gék word. Op de Diemerzeedijk ga ik overstag en begin toch
weer te wandelen. Ruud volgt, al kan hij volgens mij makkelijk blijven hardlopen. Het voelt een
beetje zwak, bovendien heb je wandelend niet echt minder last van de hitte dan hardlopend,
maar ik kán niet meer. Nou ja, onzin waarschijnlijk, ik had vast nog wel gekund, maar ik kan het
even niet meer opbrengen. Wandelend tot boven op de Nesciobrug, daarna weer hardlopen, heb
ik me voorgenomen. Ruud volgt echter niet, blijft wandelen. Als ik beneden ben, wandel ik daarom
ook maar weer, zo nu en dan een stukje verkeerd om om te kijken waar hij blijft. Ruud blijft
wandelen, en dan zie ik dat hij foto's aan het maken is. Ik wandel verder tot hij hardlopend weer
langszij komt. We zijn inmiddels weer in Diemen, en het kan nu niet ver meer zijn. 43 kilometer is
het zeker, 44 is waarschijnlijker. 45 misschien zelfs? Niet te veel naar m'n klokje kijken. Een tijdje
is de temperatuur nog tamelijk aangenaam te noemen, pas op het laatst lopen we weer volkomen
uit de wind en is het gewoon té warm. Maar we lopen inmiddels op bekend terrein – vanmorgen
kwamen we hier, vanaf het station, ook langs toen we naar de startlocatie liepen – en ik weet dus
dat we er nu echt bijna zijn.
Bij de finish nét geen 45 kilometer op mijn klokje, meer dan zes uur over gedaan. Ai. Maar het
kan me niks schelen. Het is weer volbracht. Ik hoor iemand zeggen dat het lekker was, en leuk.
Nou, het was hartstikke leuk ja, ik ben erg blij dat ik gegaan ben, maar lékker?
Ja, dat Palmpje na afloop, en die douche, díe waren lekker.
Jacolien Schreuder